19 Aralık

19 Aralık 1990

İki buçuk yaşlarında bir erkek çocuğu elindeki kalem ile kağıt üzerinde saçma şekiller yapıyor. Ne olduğu, ne yaptığı konusunda hiç bir fikri yok. Okunmuyor, anlaşılmıyor. Sarışın, yaramaz ve muhtemelen tek kolu alçıda. Her şeyden habersiz, saçma şekiller çizmekle meşgul.

Günün, etrafında olup bitenlerin, hayatının farkında değil. Halbuki kendisinden 1037 km ötede, hiç bilmediği, hiç gitmediği bir yerde alın yazısı yazılıyor, haberi yok.

Oyuncağın Yaşı Yoktur

Yeni bir meşgale edindim galiba. Denk geldikçe araba topluyorum, tabi ki biraz küçüklerinden.
En azından şimdilik :)

1970 Ford Mustang 

Nostalji Mavi

Mini Cooper 300 S

1968 Chevrolet Camaro

Nostalji Siyah

Porsche Carrera GT

1932 Ford 3 Window Coupe

Çirkinim

Gökyüzünde simsiyah bulutlar öfkeyle çarpışacak. Yeryüzüne akıtacak bütün nefretini, durmaksızın. Güneş göstermeyecek, saklayacak kendini. O da kızmış olacak bütün insanlığa. Gri hâkim olacak odaya, sokağa, her yere. Gri ve gri olacak bütün şehir. Koyu, pis, vıcık vıcık gri.

Montaigne Diye Bir Adam Var

Evet Montaigne diye bir adam var.
Ve bu adamın "Denemeler" isimli çok şahane bir eseri de var.
Ve bu denemelerin bazıları da yazının devamında var.

Bilginin Gücü 

Bilgiye sahip olanlar kadar bilgiyi sever ve onurlandırırım. Doğrusunu söylersek, insanın en soylu ve en güçlü kazanımıdır bana göre bilgi. Ama değer ve yücelikleri için buna dayananlar -ki bunlar sayılamayacak kadar çokturlar- anlayışlarından çok belleklerine danışanlar.

"Başkasının gölgesi arkasına gizlenenler"

(Seneca)

Cevapsız Sorular

Akasya durağı oyuncularından biri de çıkıp 'Aga biz ne yapıyoruz?' demiyor mu?

Nasıl olur da bütün roman karakterlerinde biraz sen, biraz ben ve biraz o var?

Bazı şarkılar durduk yere adamın içine nasıl beton dökebiliyor?

Bir kadını seksi yapan şey "Zeka" değil de nedir?

"Baldız baldan tatlıdır." lafını söyleyen atamız nasıl bir yavşaktır?

Sıradan Bir Gün

-Hoş geldin.
+Hoş buldum. Nasılsın?
-Çirkinim. Sen nasılsın?
+İyiyim ben de. Ne yapıyorsun?
-Düşünüyorum.
+Ne düşünüyorsun?
-Emin değilim. Tek bir şey değil, alakasız ne varsa bir araya getiriyor, parçalıyor sonra tekrar birleştiriyorum.
+Neden ki?
-Zihnimi meşgul etmek için.
+Neden böyle bir şey yapasın ki?
-Düşünmemek için.
+Anladım.
-Biliyorum.
+Nasıl gidiyor peki?
-Gitmiyor. Her seferinde başarısız oluyorum.
+Ne yapacaksın?
-Bilmiyorum.
+Ne istediğini biliyor musun?
-Emin değilim. Ama özledim galiba.
+Ara o zaman.
-Saçmalama, ne diyeceğim?
+Zeki adamsın, bulursun bir şeyler. Rüyamda gördüm, merak ettim de. Arkadaşı arayacaktım yanlışlıkla aradım de. Sen mi beni aradın de.
-İyi saçmaladın.
+Evet saçma ama istesen afili, inandırıcı bir yalan bulabilirsin bunu sen de biliyorsun.
-Yalan mı söyleyeyim yani?
+Evet.
-Söyleyemem biliyorsun, özellikle sana.
+Biliyorum. Ama ben de arayamam ki. Arayamıyorum. Senin gibiyim.
-Biliyorum. Zaten ne konuşacağız ki? Ne denir? Ne konuşabiliriz?
+Saçmalarız. En olmadı susarız. En mantıklısı hatta.
-Susabilir miyiz?
+Bunu da ben bilmiyorum. Ne olacak peki?
-Hiç bir fikrim yok. Neyse, gitme zamanın geldi. İneceğim durağa geldik.
+Gitmeyeceğimi biliyorsun.
-Anlaşma yapmaya ne dersin?
+Dinliyorum.
-Şimdi git, gece yatmadan önce yine gelirsin. Bol bol konuşuruz.
+Çocuk mu kandırıyorsun? Zaten geleceğim, her zaman olduğu gibi. Ayrıca ne konuşacağız?
-Saçmalarız, olmaz mı?
+Tamam o zaman, anlaştık. Gece görüşürüz.
-Görüşürüz.

Affedersiniz, geçebilir miyim? Affedersiniz, pardon, pardon. Yer değiştirebilir miyiz? Birazdan ineceğim de. Teşekkürler.

Serdar Ortaç Şarkıları İncelemece III

Merhabalar,

Usta söz yazarı, besteci, filozof, düşünür vs vs. olan Serdar Ortaç 'ın şarkılarının incelendiği yazı dizisinin 3.süne hoş geldin.

Bu sefer Betül Aydın ve 2 arkadaşının isteği üzerine Üstad 'ın "Haksızlık" isimli eserini inceledim. Detayları aşağıda bulabilirsiniz.